pls

ξερω πως δεν πρέπει αλλά

θέλω να με πείσεις

ακόμα κι ο ύπνος με προδίδει

και το πάπλωμά μου είναι τόσο ανακουφιστικό

όσο και λίγο

το στρώμα με υποδέχεται αλλά δεν με συγκρατεί

το παράθυρό σου σίγουρα έχει μια οπτική γωνία

που θα έλυνε τα προβλήματά μας μια κι έξω

κυρίως αν πήδαγες την κατάλληλη στιγμή

πάνω σ-     το κεφάλι μου ,
μοιάζει με σκαλωσιά

και γω το σκαρφαλώνω κάθε μέρα με το ίδιο ρίσκο

και κάτι νύχτες με συναίσθημα σε εκτόξεύση

οι σκαλωσιές πληθαίνουν να ακολουθήσουν την πορεία της ντοπαμίνης μου

με έχω μάθει πια

κατεβαίνω προσεκτικά

οι σκαλωσιές με έχουν φάει γαμώ

και πρέπει μια φορά

απλά να αιωρηθώ

κάπου ανάμεσα σε στέρνο και καρωτίδα

αλλά είναι δύσκολο για ανθρώπους με τρία πόδια ( όπως εγώ)

και άκρα λεπίδια 

λαβωμένους ως το κόκαλο

να καμπυλώσουν στη βαρύτητα

μιας και δεν γνώρισαν ζωή έξω απ' τη γείωση

αυτή λέει πως έχω τόσα πολλά

που ούτε να τα φανταστεί κανένα δε μπορεί

και δεν θα βγάλει άκρη αν δεν με δεί απο κοντά

και γω

λέω πως

αν περιμένω να καταλάβεις για να με πάρεις αγκαλιά

το πιθανότερο

είναι τα χέρια σου να γίνουν χώμα και το μυαλό μου στάχτη

θέλω να με πείσεις 

για να έρχομαι

γιατί ουρλιάζεις και σ'ακούω με τα μάτια βουρκωμένα και σφιγμένα

όταν φεύγω και μαγκώνω

γιατί φοβάμαι τόσο

που δεν μου φτάνει το σκοτάδι να κρυφτώ

μα μου 'χει φτάσει 

το να λες

πως θα περάσει.