πταίσμα < έρωτας < κακούργημα

εκείνο το σώμα,

το γεμάτο σύμβολα, γράμματα και σχήματα

το γεμάτο χρώματα, ιδέες

ασαφείς και σαφέστερες προθέσεις

βαθύτερα και επιφανιακότερα χαραγμένες μνήμες

εκείνο το σώμα

με τα διπλά όρια

δεν έμαθε ποτέ ούτε ν' αφήνεται ούτε να ηρεμεί

και ήρθαν αυτά τα διπλοπατημένα απο μαύρο και μπλέ παστελ όρια

να λιώσουν

να ασαφοποιηθούν, να ρευστοποιηθούν

blurred nasty figure 

να νιώσουν προσιτά 

να επιτραπεί το συναίσθημα του ατελούς

το ατελές να βιωθεί

και να ζητά συμπλήρωμα

όχι ως έλλειμμα

και σαφώς, όχι ως πλημμέλημα**

πλέον αυτό το σώμα

είναι γεμάτο πάτσιζ

κολάζ απο χρωματιστά συναισθήματα

σε διαρκή εναλλαγή

αναδιάταξη

και αυτό είναι το μόνο που με κρατά ζωντανή

όσο τραβώ φωτογραφίες

ανα στιγμές

για να θυμάμαι τις διαδρομές και τις ιστορίες μου

ο έρωτας είναι ακόμα ένα συναίσθημα

και βρίσκομαι καθηλωμένη στην παραδοχή

πως

το να επιτρέπεις το βίωμα

δεν είναι αδυναμία

η εκλογίκευση και ο έλεγχος δεν είναι δύναμη

ή μάλλον είναι

όταν έχεις πρώτα μάθει να αφήνεσαι στο άγγιγμα

συναίσθημα;

φροντίδα;

αφήστε με να νιώθω ένα σκουπίδι

αφήστε με να επιβεβαιώνω θλιβερά

την αυτοκαταστροφή μου

δες καλύτερα

το κάνεις και 'συ

δεν ξέρω πια τί άλλο 

να σου χαρίσω

πια έχεις στόμα

και μίλα μου

όσα προσπάθησα

δεν τα κατάφερα

ούτως ή άλλως

οπότε

το παράπονο μόνο να μην βλέπω

να μην ακούω

και να μη γεύομαι.

                           έτσι κι αλλιώς

                                    ήθελα μόνο να σε χαίρομαι.

**πταίσμα < πλημμέλημα < κακούργημα.