Saturday, April 28, 2018

she said:

Οι άσπρες μπλούζες μας βαραινουν
Αλλα τα μαυρα φορμακια μας κάνουν να πεταμε
Κρεμομαστε απο τα δίχτυα και περναμε στο λασο το συναίσθημα
Να γυρναει σε τροχια
Καθως περιφερομαστε
Πιο κοντα, πιο ζεστα και σιγουρα πιο πάνω
Οι μαυρες τρυπες υπάρχουν
Κλεινεις τα ματια και τα χρωματα τρελαινονται πιο πολυ
Ενα μισαωρο μετα τα ξανανοιγεις και εχεις διαγραψει εναν τελειο κυκλο μεσα σε μισο λεπτο
Το ενα πρωι νιωθω 60
Το επομενο δεν εχω ηλικια
Εχω μονο μια ταση που δε σβηνει
Δαγκωμενα μαγουλα
Σφιγμενα σαγονια
Δεσμιδωσεις και τιναγματα
Μεσα στην ενταση γεννιέται ηρεμια
Αμα πεθανω χαρουμενο,
Μετράει οντως για θάνατο?




Τα μικρα κοριτσάκια
Με τα τεραστια ματια,
Τα διαφανα ματια
Αιωρουνται 16 cm απο το πάτωμα
Δεν ξερουμε ποτε ηρθαν κι απο που
Εισερχονται με μελη μουδιασμενα αλλα κινουνται αβιαστα ενάντια στη βαρυτητα
Σκυλιά
Βαλτους λιγο νεράκι, αδέσποτα ειναι,
Λιγακι ακομα
Μετα θα φύγουν
Δε θελουν να τα υιοθετησουμε
They buy their own diamonds
They buy their own rings
Βρισκουν το θεο και τον μοιραζονται σε κομματια
Τον σερνουν χοροπηδωντας στη φωλια τους
Στο βουνο απο σκόνη και λουκουμακια
Πισω απ τα φωτα
Μεσα στα φωτα
Τα φωτα ειναι μεσα στα ματάκια τους

Wednesday, April 4, 2018

όχι μπαίνουμε-

γαμάμε
εμάς και το παρόν μας
κυρίως απο φόβο
μην τυχόν και δείξουμε ανήμπορες

ζούμε στ΄αποτυπώματα 
και ανοίγουμε καλά τα ρουθούνια μας
να εξιχνιάσουμε που πήγαν τα δικά μας παιδιά
σαν δεν μπήκαν
κι ούτε βγήκαν
πού να στάθηκαν
να ψηλαφήσουμε τα σημάδια στους καρπούς
κι αφού μας φύγει η καύλα
παρατηρούμε τα σαθρά κοινωνικά ντουβάρια
που κρατούν τις αλυσίδες
ψωροπερήφανα, υπεροπτικά
κι ειρωνικά 
ρωτάμε:
“εσείς εδώ, μπαίνατε;"
queer capitalism και 
διαφημίσεις με προνόμια

η αφομοίωση είναι υγρασία
διιαυρώνει το σπίτι συθέμελα
σου μουσκεύει τα οστά
συνέλθετε μαλάκες,
φόκο 
και μπουρλώτο
-όχι απλά δε μπαίνουμε.