future ft K

με ρωτάς συχνά με τα μάτια γουρλωμένα και σπαρακτικά, κυρίως όταν δεν είμαι παρούσα, αυτό το μεγάλο γιατί που ποτέ δεν ικανοποιείται

-όπως εγώ-

και τα καλοκαιρινά μοναχικά απογεύματα υπερέντασης και φρίκης 

κολλάνε στο δέρμα περιμένοντας το παραμικρό σάλεμα του αέρα να αποκαλύψει κάτι

-στο μεταξύ, δεν είναι ακριβώς παράλογο αλλά το αεράκι στο ιδρωμένο δέρμα αφήνει πάντα στους ώμους και τα πλευρά μου, μια ασήκωτη κούραση, σχεδόν συνειρμική, 

κοιτάω τα πόδια μου ψάχνω τις ρίγες αλλά τα βλέπω γυμνά-

ο ήλιος δεν σταματά να με ξεζουμίζει και γω ολόστεγνη

συνεχίζω να λιώνω με έναν επίσης όχι τόσο παράδοξο τρόπο,

θυμίζει κάτι απ' την οικογένεια αυτη η καλοκαιρινή συνθήκη αδιάκοπης προσφοράς

θυσία στο θεό ήλιο θα 'ναι, 

τί να πω

τί να σου πω,

έχεις ένα γιατί που μου προκαλεί γέλια              
   (γέλια κλάματα άγχος φρίκη ηδονή ένα είναι όλα )

ενώ έχω ένα γιατί που σε κάνει να βάζεις την καρέκλα μπροστά στο ντουλάπι που κατοικώ στην κουζίνα σου, να μην ανοίγει η πόρτα

είναι σαν την κολλητική ταινία που βάλαμε στο ρολό του παντζουριού 

όταν καταλάβαμε πως απο κει βγαίνουν οι κατσαρίδες οι άτιμες

και πια βλέπουμε καμιά κεραία κολλημένη για λίγο

και μετά εξαφάνιση

και ας ξέρω ο τοίχος είναι γεμάτος με δαυτες

τουλάχιστον δεν με περιμένει καθισμένη καμία στον πάγκο 

όταν πάω να φτιάξω καφέ ή να πιω νερό

είναι ό,τι κοντινότερο μου συμβαίνει

για να εξηγήσω πως φέρεσαι

χαμογελάς στην καρέκλα

που καμιά φορά γίνεται κουνιστή άλλοτε ηλεκτρική

και τα πόδια σου πιάνονται τόσο που δεν σηκώνεσαι

και αυτή τη φορά όταν θα με ρωτήσεις

ενώ δεν θα ακουστεί κιχ

απο τη χαραμάδα του ντουλαπιού που κρύβομαι

θα ανέβει μια φωνή απ' τα σπλάγχνα σου 

που ως τώρα πρήζει μόνο το στομάχι σου

και δεν θα πει

τίποτα τρομακτικό

τίποτα απειλητικό

δεν θα είναι ούτε οι φόβοι σου ούτε οι αρνήσεις σου

αλλά θα είναι κιόλας

τί να πω

τί να σου πω

θα ακουστεί πάντως better not get too comfortable
fuck me like a star treat me like a queen

και τότε τα πιασμένα σου πόδια
θα θέλουν να τρέξουν αλλά
θα μουδιάζεις μέχρι το κρανίο απο την ξαφνική ροή
και γω θα κάτσω στην καρέκλα μου
να ξεπιαστώ
στην ωραία σου κουζίνα
και θα με βλέπεις
όταν πας να φτιάξεις καφέ και να πιείς νερό

τί να πω
τί να σου πω
σκέψου τί θα λεγες εσύ.