Saturday, March 28, 2020

αφιέρωση γραμμένη σε ένα βιβλίο που ακόμα δεν έχει γραφτεί:

για τα κινητρά που δεν έχεις
για όσα όταν σου προσφέρω αρνείσαι

γιατί ο χάρτης των συναισθημάτων όσο μεγαλώνεις οφείλει να μην μαυρίζει
αλλά απο παιδικός άτλας και γνώση να γίνεται βίωμα τρισδιάστατο
για όσα ταξίδια μας θα μοιραστούμε
γιατί εγώ μένω σταθερή αλλά ανοιγοκλείνω
ενώ εσύ μισάνοιχτο πηγαινοέρχεσαι

γιατί την αδικία και τη γαλήνη μ' ανθρωπους μόνο έχεις να την μοιραστείς
για να χωρέσεις και να σε χωρέσει αυτός ο κόσμος

θα σε συγχωρέσω όταν σε χωρέσω
και θα σε χωρέσω όταν σε συγχωρέσεις

πριν σε γνωρίσω, έγραψα πως θελω να κλαίω μέχρι ο κόσμος να ομορφύνει 
δεν κύλησε ούτε δάκρυ

πολλά
    πολλά
             πολλά δάκρυα μετά
έχουμε γνωριστεί
κι ο κόσμος έχει               
                                _ .    





-προς το καλό; ψέλισσε
-προς το καλό, χαμογέλασα και βούρκωσα.



lastnightofthispainlastnightofthispainlast-night-of-this-pain,
this is how we got that strange.

No comments:

Post a Comment